Verbijsterd hoorden we nu pas dat Kees is overleden. We waren onderweg .
Els en familie heel veel sterkte.
We hebben altijd zoveel plezier gehad bij de loopgroep van Peter. We kwamen elkaar daarna nog regelmatig tegen wandelend op de Binnenhaven. Ff gedag zeggen en verder maar weer en nu dit.
Gecondoleerd
Jaap en Sonja de Jongh
Een week of wat terug kwamen we elkaar nog tegen. Je had veel pijn, maar voor de rest ging het redelijk tot goed met je. En nou vandaag krijg ik te horen, dat je er niet meer bent. Ik ben geschrokken en diep geschokt.
Ik moest als broekepoeper met je werken in het ijzer. Man, wat heb ik je vervloekt met je gescheld en gemekker. Maar man, wat ik van jou geleerd heb, was de basis om me verder te brengen. JIJ kon ijzer met handen breken !
Nogmaals, ik ben diep geschokt en heb inmiddels een traantje weggepinkt.
Els, mag ik jou, de kinderen en de hele familie, ook namens Dora, heel veel kracht toewensen.
Met diep respect en medeleven,
Dora en Dirk Bloem.
Cees heb ik leren kennen op de loopcursus van Peter zo'n 15 jaar geleden . Het was al snel duidelijk dat je het type "diesel" was een man van de lange afstanden. Heb veel met je door Den Helder gebuffeld in voorbereiding op de Marathon van Rotterdam 2006 , waar je me naar afloop met een biertje opwachtte. Rust zacht Cees. Vergeten gaan we je niet
Lieve Els en familie
Gecondoleerd met het overlijden van Kees ik heb Kees ervaren als een hele fijne man ik wens jullie heel veel sterkte de komende tijd xxx
Ik heb je mogen leren kennen bij noordkop atletiek, waar we samen vele trainingen hebben afgewerkt. Je was voor mij een voorbeeld in wilskracht. Een halve of hele marathon was voor jouw geen probleem, zelfs een 60 km loop ging je niet uit de weg.
De eerdere strijd met de dood wist je op overtuigende wijze te winnen, helaas heeft deze laatste je op veel te vroege leeftijd alsnog in weten te verslaan.
Kees rust zacht, ik zal je zeker niet vergeten.
Tijdens mijn lange en soms eenzame trainingen hadden weinig atleten van Noordkop zin of behoefte om mee te lopen. Ongemerkt sloot jij echter wel op een keer bij mij aan voor 1,5 uur extra na de zondagtraining. Weinig woorden sprak je maar je bleef altijd gaan. Ik zal nooit vergeten tijdens de Zestig van Texel, nadat ik bij Oudeschild steenkapot kwam te zitten, jij vanuit het achterveld snel dichterbij kwam en ik alle zeilen bij moest zetten om je voor te blijven. Op dat moment leerde ik jouw taaiheid en doorzettingsvermogen kennen. Groot was mijn verbazing dat je kort daarna ook de marathon van Hoorn liep. Een groot herstelvermogen bleek je dus ook te bezitten.
Het doet me verdriet dat deze eigenschappen je niet hebben kunnen helpen om die laatste fysieke opgave te overwinnen. Er rest slechts respect voor jouw grootse stille kracht.
Rust zacht.
“Once a runner”,
Peter ter Burg
Beste Kees,
Een toffe mens heeft ons veel te vroeg verlaten.Jij en Els waren een van onze beste vrienden op vakantie in Salou.Wat was het fijn toen we de laatste dag samen naar de de kleurfontein zijn geweest.De knuffel die u ons gaf bij het vertrek blijven ons bij,helaas geen tot volgend jaar meer.
Veel sterkte aan Els in deze moeilijke tijden.
Roland&Agnes
Dierickx-Van Cauter
Belgie
Beste Kees,
Ik herinner mij jou vooral aan de uren dat wij samen hardlopend de elementen trotseerden. En dan met name de twee keren in 2009 dat wij samen in dat jaar "De 60 van Texel' - en ook in de voorbereiding Den Helder - Schagen heen en terug liepen.
Kees ik zal je nooit vergeten.
Stille wateren hebben soms diepe gronden!
Kees van Tilburg herinner ik mij als een bescheiden maar wilskrachtig mens en atleet. Vanaf de begin jaren van deze eeuw was hij een trouw bezoeker van de trainingen bij SV Noordkop Atletiek van de groep o.l.v. Frans Forrer. Kees was een man van weinig woorden maar was zeker in zijn opvattingen niet kleurloos. Ik had veel bewondering voor zijn inzet bij de trainingen en de wedstrijden. Kees verstond de kunst om zijn race goed in te delen.
In de winter nam hij graag deel aan de crosswedstrijden. Maar zijn mooiste prestatie leverde hij wel in 2009 toen hij de Zestig (km) van Texel in 5.07 uur volbracht. Een maand later liep hij de Marathon in Hoorn nog even in 3 uur en 11 minuten!
Jammer dat je de controle over je lichaam en organen de laatste jaren niet meer in eigen hand had. Wandelen en toch maar naar buiten gaan, werd je dagelijkse doel. Alleen voor de hardloper Kees was dit een hard gelag..
Hier boven, ergens in de (atleten) hemel, zul je ongetwijfeld ons observeren en/of wij actief ons leven mogen/kunnen voortzetten.
Dank voor je inzet en betrokkenheid.
dan ontvang ik plots het bericht dat je overleden ben. Beste cees in leerde je kennen bij noordkop in 2010 op de training. jij was aan het trainen voor de 60 van texel. als wij op zondag huiswaarts keerde , liep jij nog een stukje door voor extra kilometers. Je liep als een trein, Ongelofelijk vond ik dat, wat een kracht. In 2011 ben ik tijdens de 60 van texel de laatste kilometers met andre met je meegefietst. Jan-Willem was jouw fietser en volgens mij was je toen de snelste in jouw categorie. Je was een voorbeeld voor ons. De laatste jaren, kwam ik je nog wandelend tegen, dan altijd even een praatje over het hardlopen. Cees rust zacht. Tijdens de duurloop zullen we het de komende jaren zeker nog over jou hebben of aan je denken. Groet matthieu.