Koester de gouden momenten in het leven,
draag ze in het hart met je mee.
Wat er ook op je pad mag verschijnen,
nooit zullen deze momenten verdwijnen
ze gaan een leven lang mee.
Ten eerste heel veel sterkte en condoleances voor Edwin en Arnold. In gedachte ben ik bij jullie.
Lieve Ronald,
Junior had gelijk toen hij je in de eerste zin al had aangeduid als Pluisbeest. Zo eindigde je jarenlang altijd de mails en briefjes aan mij. We hebben elkaar aan het begin van de jaren ‘90 leren kennen, als studenten in Oegstgeest.
Ik kende je als een groothartige, lieve, zachte man. Die altijd keihard werkte en een grote doorzetter was. Altijd bereid om iedereen te helpen. Ik kon me zelfs aan ergeren dat sommige mensen misbruik maakten van je goedheid. Je had niet veel vrienden. Maar jouw echte vrienden wisten hoe je was en je had een grote positieve impact gehad op hun leven.
Ik heb veel aan jou te danken wat hulp op diverse gebieden betreft en je aanwezigheid als vriend.
Door mijn verblijf in het buitenland en persoonlijke omstandigheden was onze vriendschap verwaterd. Maar ik was je zeker niet vergeten! Zoals elk jaar stuurde ik jouw verjaardagsfelicitaties.
Het doet nu vreselijk pijn dat je fysiek niet meer bij ons bent en dat ik niet aanwezig kon zijn bij je afscheid. Maar ik heb troost dat waar je nu ook bent, je vrij van pijn bent. En dat je gelukkig bent.
Bedankt voor alles wat je voor mij hebt betekend, lieve Ronald. Ik was je niet vergeten en zal je ook nooit vergeten.
Till we meet again,
Natalie
Beste Ron, lang geleden hebben we elkaar een keer ontmoet via mijn ouders. Toen was je nog aan het studeren. En nu, lag de kaart van jouw overlijden, bij mijn ouders. Jouw cirkel is rond, ik zwaai je uit, een goede laatste reis gewenst.
Dear Ron,
You never ceased to surprise with your generosity and openness, convivial demeanor and readiness to help out, be it someone you knew well or absolute stranger.
Rest in peace.
Deepest sympathies to the family and loved ones.
Ronald,
We zullen je missen in het dorp! : altijd wandelend met Nala, altijd in voor een praatje, betrokken, behulpzaam, gezellig en altijd positief.
Rust zacht.
Beste Pluisbeest ( of ook wel Pluis) Weet je nog Zo noemde ik jou!. Toe ik hoorde dat je er niet meer was, werd ik sprakeloos van verdriet, maar glimlachte ik weer toen ik terugdacht aan al die leuke momenten met jou. We hebben tijdens onze studies lief en leed gedeeld, en heb ik oa ,ook kennis gemaakt met je.bodemloze put wat betreft je eetgewoontes! Het bleef lachwekkend bijzonder. Je was een prachtig mens met duidelijke normen waarden, en je stond echt 24 uur per dag klaar om anderen te helpen, zonder rekening te houden met de gevolgen voor jezelf. De laatste oud/nieuw dat we samen vierden -alweer een aantal jaren geleden-zaten we samen in Oegstgeest. Toen maakte je ook kennis met mijn huidige vrouw. Je gaf haar een warm gevoel van welkom waarvan mijn dank. Voor ons was en blijft dat één van onze oud-nieuwjaar viering ooit.
Ik wil je bedanken voor je gezelligheid, je positivisme en je onbaatzuchtigheid in die periode.
Beste Pluis, de laatste jaren waren je niet zo goed gezond wat betreft je gezondheid, met flinke dalen. Desondanks bleef je optimistisch en positief naar anderen toe. Dat je nu er niet meer bent, zou jij positief benaderen door te zeggen: "Nu ben ik eindelijk van alle ellende af" en Pluis, we zijn er blij om dat je die ellende niet meer hoef door te maken.
Met verdriet in ons hart, maar tegelijkertijd met de blijdschap dat je geen lijdensweg hoeft te bewandelen, nemen we afscheid van je, beste Pluis. Ik wil je bedanken voor je aanwezigheid als persoon en als vriend. Je was geweldig!
Rust nu in vrede en zonder pijn.
Junior en Anja.
Beste Ron, lieve neef, je bent er niet meer. Je laat een enorme leemte achter die we nu nog niet kunnen beseffen. De manier waarop je oprecht betrokken was bij de ondersteuning van je ouders, broers, familie en vrienden zullen we missen. Een betrokkenheid zonder daar iets voor terug te vragen.
We verliezen, veel te vroeg, een broer, een familie lid en een zeer goede vriend.
Beste Ron, bedankt voor alles wat je heb kunnen betekenen.
Je zal altijd in onze gedachten blijven!
Ronald, Thanks for the long (beach) walks & talks, en later via skype. Meer dan 25 jaar lang sinds ons Quechua college. Ik zal je missen als sparringpartner, en hoe moet het nou met het groenten telen ....
nooit meer saamen diskusjeeren
nooit meer saamen enden wandlen met naalaa en kees
nooit meer
waar je ries ook nuu naar toe gaat we hoopen dat je bestemmign een sereene mooie en bijzondre mag zijn
roonalt we missen je
goede ries vereint
Ronald was mijn beste vriend op school en we zaten in dezelfde klas op de RSG. Nadat wij verhuisden naar Amerika kwam hij bij ons op bezoek voor een paar weken. We hebben wat afgelachen want voor ons was alles ook nieuw. Ik las een ander bericht hier over hoe veel hij kon eten en dat was absoluut waar... LOL Gelukkig hadden wij hier een "all-you-can-eat" vis buffet en dat was maar good ook... Ronald was een hartelijk persoon met een unieke kijk op het leven. Ondanks dat we een beetje het contact hadden verloren de laatste paar jaar mis ik de lange brieven en later de emails over zijn zwerf kunsten en archeologische expedities. Miss you like a brother Ron!
Beste Ron een aantal maanden terug zag ik jou met Arnold zitten op een bankje. En de hond liep rond in het parkje. Dat zag er allemaal goed uit jullie zaten te genieten van het zonnetje en de hond. Ik had toen niet verwacht dat jij er nu niet meer zou zijn. Ik kende jou altijd als de grote broer van Ed en Arnold. Ik wens Ed en Arnold veel sterkte met het verlies van hun grote broer.
Rust zacht Ron.
Ronald was een echte vriend, die altijd voor iedereen klaar stond en altijd bereid was te helpen zonder voor zichzelf iets terug te verwachten. Een altuistischer persoon dan Ronald ben ik niet tegengekomen. Ik mag me gelukkig prijzen dat ik Ronald tot mijn vrienden mocht rekenen.
Ik ben dankbaar voor de mooie herinneringen die we bewaren aan zijn laatste bezoek aan ons in Wiesbaden in Mei van dit jaar.
Ik ben geschokt en bedroefd dat we zo plotseling afscheid hebben moeten nemen.
Ronald, rust in vrede.
Till later.
I agree with my brother, Lance. We have all lost a truly compassionate and generous soul. I have never known anyone as selfless. His kindness combined with his wonderful enthusiasm was always an inspiration to me. You leave us too soon Ronald. You will be greatly missed.
Ronald went with me on an archeological survey in Mineola, Texas. I took him to eat and told him to order what he wanted. My mistake. How so much food could go into such a small person I will never know. The world has lost a good friend, we have lost a good friend, and I doubt we will ever find another one like him.
Ronald was the richest person I knew. Not because he had many things, but because he shared everything he had. He loved helping everyone – friends, neighbours, total strangers – even when they did not deserve it. Ronald never judged anyone, he just went on giving and helping and smiling. He touched many lives with his infinite generosity, and was a true model of selflessness, modesty and frugality. Today, I feel rich, too, because I had the privilege to know him, but I also feel poor, because I lost my best friend. Rest in peace, dear Ronald!
The world is less one honest, trustworthy, and compassionate soul. There are to many good traits to list but know that he inspired me with how he looked at the world and took what life gave him and always seemed to be better for it. He was a model to us all on how to spend your time here enriching all who came in contact with him. He will be sorely missed and was as close to a brother that I've ever had.