Lieve Jan, ik lees nu pas het ongelofelijke nieuws, wat schrik ik hier van mooie herinneringen zal ik voor altijd koesteren , voor altijd in mijn hart gesloten.
Bianca en familie,
In Turkije bereikte ons het ongelooflijke bericht dat Jan is overleden. We hadden jou en je familie graag persoonlijk willen condoleren maar dat kwam er niet van en daarom doen we het op deze wijze.
We hebben Jan leren kennen als een goedlachse, sympathieke en sociale vent met veel humor. Een man met een goed karakter, altijd bereid om te helpen.
We beseffen dat je hem zal vreselijk missen en we wensen en hopen dat je de kracht kunt vinden om verder te gaan.
Veel sterkte toegewenst
Jan,
een bekende op de voetbalvelden van HRC en FC Den Helder, later heb ik je zien tennissen met mijn vader, en tot mijn grote vreugde deed je dat in een prachtig rood t-shirt van HRC. Toen ik daar een opmerking over maakte heb ik dat shirt van jou gekregen, zo blij als een kind.
Rust zacht Jan.
Heel veel sterkte voor alle nabestaanden.
Dennis Oosterbaan
Hoi Jantje B!
Nooit meer: “Hé Bassie W (of Bastiano), hoe is ie nou En met Kaatje”……
We kennen elkaar, via een uitgebreide en gemeenschappelijke vriendenkring, al vanaf onze tienerjaren (lees: uitgaansjaren!). We trokken destijds niet wekelijks met elkaar op, maar zagen en spraken elkaar zeer geregeld en als we elkaar in het uitgaansleven tegenkwamen, deden we altijd even een klein biertje en een praatje ! Het was altijd goed en bar gezellig om elkaar te zien/spreken!
Naderhand en door de jaren heen kruisten onze paden elkaar, zowel privé als zakelijk, geregeld en zodoende hielden we altijd contact en waren we dan ook behoorlijk goed op de hoogte van elkaars handel en wandel!
Het contact werd weer wat inniger toen je een jaar of 15 terug toetrad tot ons tennisteam (met Peter, Danny, Niels, Bas & chauffeur Karin). En jij ontvouwde jezelf vaak als grote animator en gangmaker binnen het team. Wat een feesten hebben we die jaren gedurende de competitieweekenden meegemaakt, zeg! Legendarisch! Het thuisfront was ook altijd ontzettend blij als de tenniscompetitie weer ten einde was…… Want waar we ook kwamen, we gingen bijna altijd als allerlaatste team van het park af! Soms werden we gewoon letterlijk de kantine “uitgeveegd”…… En als er dan nog een ander “collega team” in de buurt speelde, kon het zomaar gebeuren dat het feest daar werd voortgezet…… Tja, of soms om ’s ochtends om 8 uur vertrekken om uit "in de polder" te spelen en je dan uiteindelijk ’s nachts nog in de stad afzetten..…. Ongehoord veel gelachen en anekdotes te over, Jan! Maar die houden we maar een beetje onder ons…… Wij halen ze af en toe nog naar boven en kunnen er dan nog ongelooflijk hard om lachen!
Maar uiteindelijk koos je er na een aantal seizoenen ook weer voor, om in en met een ander tennisteam de kantines onveilig te maken! Ja, je had in die jaren een beetje last van “bindingsangst”!
Natuurlijk waren die jaren voor Ilonka en je kids “tropenjaren” en deze hebben dan ook niet echt bijgedragen tot het in stand houden van jullie relatie……
Echter de afgelopen jaren zagen we elkaar om de ene of andere reden niet meer zo vaak. Heel af en toe kwamen we elkaar nog tegen en dan was het weer even bijpraten en/of een grapje en grolletje! Wel hoorden we om ons heen, dat je ondertussen een heel stuk rustiger en bedaarder was geworden en dat je een nieuwe (stabiele) relatie met Bianca was aangegaan. Dat jullie kortgeleden getrouwd zijn, hoorden we overigens pas, nadat je overleden was……
Tja, Jan, in het leven is het vaak onredelijk en oneerlijk verdeeld en dat is nu ook weer gebleken met het veel te vroege overlijden van jou!
Wij wensen hierbij een ieder die hem nauw aan het hart heeft gelegen heel veel sterkte toe bij het verwerken van dit ongelooflijk grote verlies, want dat is het! Damn sure!!
Bianca en familie,
Gecondoleerd met het verlies van Jan .
Vreselijk, Zo jong en zo plotseling
Wij hebben mooie herinneringen aan Jan. Hij heeft naast ons gewoond en werkte toen bij OBM. Hij kon zo heerlijk koken en heeft dat ook voor ons en de buurt gedaan.
Wij hebben hem leren kennen als een vrolijke gezellige buurman.
Wij wensen jullie heel veel sterkte toe de komende tijd
Ik heb Jan slechts een paar x ontmoet bij Schoonberg Heerhugowaard. Mijn schoonvader had gehoorproblemen en zo kwamen wij Jan terecht. Wat een ontzettende vriendelijke rustige man, met zoveel geduld. Hij vertelde over zn vakantie en dat hij nog even in Valencia was geweest. Laatste x was een dag of tien terug. Net in het nieuwe pand waar hij tevreden zat en ons zei dat we altijd konden binnenlopen en dat hij binnenkort een nieuw programma kreeg dat het gehoorapparaat van mijn schoonvader nog beter zou kunnen afstemmen. Niet kunnen bedenken, dat wij hem nooit meer zouden zien. Mijn schoonvader belde net met dit trieste bericht van overlijden en wij zijn er enorm ontdaan van. Wij wensen zijn naaste familie en vrienden heel veel sterkte om dit enorme verdriet te kunnen dragen.
Jan,
Het was schrikken toen we de krant opensloegen.
Vol ongeloof, niet te bevatten.
Twee maanden terug mocht ik jullie trouwdag fotograferen en de mooie momenten vastleggen.
Je hebt mij heel goed geholpen met mijn gehoorprobleem.
Ben je daar heel dankbaar voor.
Bianca,, heel veel sterkte, ook wij zullen Jan heel erg missen
Jan rust zacht
Jan,
Wat hebben we vroeger veel plezier gehad. Fijn om hier aan terug te kunnen denken.
Ik wens je geliefden heel veel sterkte met dit enorm zware verlies.
Marjon van den Heuvel-Zeijlemaker
Lieve Jan,
Ik heb zoveel aan je gedacht. Ik kan het niet geloven. Een beer van een kerel en zo'n goeie vent. Ik heb je leren kennen in de opleidingsklas voor audicien. We waren de twee oudste in de klas. Dat en omdat we het goed met elkaar konden vinden schepten een band. Terug vanuit Dordrecht in de trein bespraken we onze opleiding, werk en ons leven en leerden we elkaar beter kennen. Ik stapte uit in Leiden en jij moest nog een heel eind. Je was een hele goede collega en je werd een vriend voor me. Jan bedankt!
Wij wensen Bianca, de kinderen en jullie families alle kracht om met dit grote verlies om te gaan.
Paul en Claudia
Lieve Jan,
Djesus, wat was dat schrikken toen ik dit hoorde. Al ruim 25 jaar kruizen onze paden elkaar, als jeugdvrienden, trouwen op dezelfde dag met dezelfde fotograaf en zoals een paar dagen later tijdens een excursie bleek; dezelfde huwelijksreis. Daarna kregen we soms ook zakelijk met elkaar te maken. Ik moest altijd lachen wanneer ik op de tennisbaan die harde brulstem hoorde: Hey Kaatje, spreek je zo ff!
Hoe verdrietig Jan, net nu de toekomst je weer toelachte...….
Heel veel sterkte voor de dierbaren om je heen.
Jan wat was jij een fijne vent.Boordevol energie,dol op Bianca en stond altijd voor je klaar.Zo sta je ons nog te helpen met ons terras en opeens ben je er zo maar niet meer.Wij zijn verbijsterd en zullen je moeder blijven steunen.Goeie reis Jan see you in heaven.
Jan, gouwen gozer
Prachtige herinneringen aan onze „jeugdjaren“
Veel gelachen, je straalde altijd gezelligheid uit.
Heel veel sterkte voor al je dierbaren.
Lieve familie, onze oprechte deelneming met dit hele grote verlies. Ongelofelijk. Wij kennen Jan pas sinds begin september. Hij heeft onze hoorapparaten aangemeten en ons daarin begeleid. In deze korte tijd hebben we een fijne band opgebouwd. Heel gezellig, ontspannen en vertrouwelijk. Wat een lieve man, in zo’n korte tijd zo’n diepe indruk op ons gemaakt. Heel veel sterkte in deze zware en moeilijke periode. Gerrit en Sigrid Kuijt.
Beste Jan,
Afgelopen week heb ik veel aan je moeten denken en kan het nog niet geloven dat je er niet meer bent. Gelukkig heb ik je mogen leren kennen als een levensgenieter en we deelde de liefde voor goede koffie. Doordat je met mijn vrouw Patricia werkte in ‘jullie winkel’ in Heerhugowaard kwam ik zo af en toe buurten om even gedag te zeggen en een ‘bakkie doen’ met jullie. Ik zie je nog genieten en dansen met Bianca op jullie trouwfeest! Wat hadden jullie het goed voor elkaar... Ik wens Bianca, de kinderen en familie alle sterkte van de wereld en jou Jan, een goede reis...
Ewout☕️
Een week of 3 nog vreselijk gelachen met Jan. Hij was samen met zijn zoon Mylo met ons meegereden naar een uitwedstrijd in Avenhorn. Op de heenweg leuke gesprekken gehad in de auto met Jan, waarbij hij met veel passie vertelde over zijn roemrijke arbeidsverleden en hoe blij hij was met zijn job als audicien. Op de terugweg vroeg Jan mij of ik hem thuis af kon zetten. Geen probleem natuurlijk. Maar we moesten eerst nog even langs FC Den Helder om Mohammed, die ook mee reed, af te zetten. Daar aangekomen, stapt Mohammed uit. Ook Mylo, die tussen Mohammed en mijn zoon Thijmen in zat op de achterbank, stapt uit. De boys gooien het autoportier dicht en ik rij rustig weg richting De Draaikolk. En we babbelen vrolijk verder. Vlak voor zijn huis zegt Jan tegen Mylo, "nou we zijn er kerel, vergeet niet je tas zo uit de achterbak te halen. Ik zeg "hallo Jan, je zoon is net bij FC Den Helder uitgestapt hoor.... Het was goed dat Jan in de gordel zat anders was ie van zijn stoel gegleden van verbazing. Maar we moesten ook wel ontzettend lachen. Meteen omgedraaid en Mylo opgehaald, die keurig met Mohammed stond te wachten tot wij 'm kwamen halen. Ik ga deze uitwedstrijd nooit meer vergeten, niet vanwege het voetbal, maar vanwege de uitstap-aktie van Mylo en het gezicht van Jan toen hij door kreeg dat zijn zoon helemaal niet meer in de auto zat....
Goedemorgen Maris, he goedemorgen Jan
Spring je achterop..
Ja lekker Jan een keertje niet lopend naar Middenwaard ... bedankt he werkse, ja jij ook, en de groetjes asn Remon, zal ik doen!
Rust zacht Jan
Jan, de man die voor ons zo heerlijk heeft gekookt en de stralende bruidegom naast Bianca. Jan die Bianca zo ongelooflijk gelukkig maakte. Zo herinneren we Jan.
Eén voor allen en nu voor jou Bianc, allen voor één.
Verschrikkelijk.. precies 9 weken geleden leerde ik jullie kennen tijdens jullie huwelijksfeest... niet te bevatten. Ik wens jou, Bianca, en uiteraard alle familie heel veel sterkte toe in deze vreselijke ROT tijd. Mijn oprechte deelneming....