Lieve Beusjes uit Den Helder
Ik ben blij dat ik oom Ton nog gezien heb afgelopen november, en hij nog zn mooie Indische jeugdherinneringen aan Mignon en mij heeft kunnen vertellen.
Ik wens tante Syl, Yvonne en Judith veel sterkte toe voor de aankomende tijd.
Liefs van nichtje poelie uit Den Haag
Zo jammer dat we nu niet meer herinneringen kunnen ophalen uit onze jeugd in Purworejo,
jij wist nog zoveel meer dan ik.
Ton, selamat jalan!!
Sylvia en kinderen, heel veel sterkte toegewenst.
Peter: ik herinner me 'opa-Beus' met warmte en zijn verhalen over Indonesië zullen me bijblijven. Ook de liefde voor zijn kleinkind Mirjam was ontroerend. Het was ook altijd heel gezellig met opa tijdens de diverse Pasar Malam's. Jammer dat het me nooit gelukt is opa te verslaan tijdens een potje badminton. Rust zacht opa en bedankt voor alle fijne momenten.
Marlie: ik ben heel dankbaar voor de warmte waarmee 'opa en oma Beus' mij in hun huis ontvangen hebben. Ik herinner me de kopjes koffie en gesprekjes met warmte en genegenheid.
We wensen de familie veel sterkte bij het dragen van dit verlies.
Lieve Ome Ton, een mooi uitgetekend plattegrondje van het huis waar de Beusen opgroeiden in de oorlogsjaren. Bijgevoegd in een brief aan mij waarin u mij adviseerde over de 'ins' and 'outs' van Indonesie. Het plattegrondje staat voor mij als symbool voor de grote emotionele indruk die het bezoek aan het huis heeft gemaakt, maar ook voor de mooie gesprekken die we hebben gevoerd. Rust zacht en een knuffel aan alle Beusen, liefs Mignon https://drive.google.com/drive/folders/1rIz9kR1Mfb20WyjYbWbG8
In Z. Frankrijk lezen we het overlijdensbericht van Ton.
Hierbij onze oprechte condoleances.
De herinneringen die boven komen zijn het badmintonnen bij 'Dorus Rijkers',
de gezellige avonden van OVTV en de gastvrijheid bij Ton en Syl thuis.
Wij wensen de nabestaanden veel kracht en sterkte toe, nu en de komende tijd.
Ad en Henny Biekhout.
"Sajang"
Ton was voor ons de grondlegger van de badmintonclub "De Djamboels".
Eigenlijk een dames club met Ton als trainer, maar uiteindelijk een heuse club werd waar ook de heren welkom waren. Wat was dat een geweldige tijd geweest incluis onze jaarlijkse BBQ's. Ton was ook een persoon met wie je over vroeger kon bomen, hij wist zoveel te vertellen..Wat zullen wij dat missen.
Vanmorgen lazen we het overlijdensbericht van de vader van Yvonne. Wat was het bijzonder dat hij, op zijn leeftijd, zijn dochter Yvonne aan Harry gaf tijdens hun huwelijk.
Wat zullen jullie hem missen. Jan en ik wensen Mevrouw Beusekom en haar familie heel veel sterkte en kracht toe deze dagen maar ook voor in toekomst.